Odbywające się u wybrzeży Bałtyku, w otoczeniu krajobrazów Pomorza, sympozjum Baltic Waterscapes zgromadziło niezwykłą grupę myślicieli, artystów i badaczy dzielących zainteresowanie wodą i Bałtykiem w czasach kryzysu ekologicznego i przemian kulturowych.
Przez dwa dni wykładów, wystąpień i rozmów uczestnicy dyskutowali o sensie wody postrzeganej nie tylko jako materia, ale także jako siła, która łączy, kształtuje i niepokoi światy ludzki i bardziej-niż-ludzki. Morze Bałtyckie — kruche, półsłone i o bogatej historii — było zarówno przedmiotem rozważań, jak i metaforą sprawiającą, że sympozjum stało się miejscem spotkania filozofii i sztuki, ekologii i polityki, etyki i wyobraźni.
Rozmowy dotyczyły tego, w jaki sposób akweny niosą historie świadczące o trosce i woli przetrwania, w jaki sposób praktyki artystyczne pomagają zredefiniować nasze relacje ze środowiskami wodnymi oraz jak mogłyby ewoluować ramy prawne, etyczne i działania edukacyjne, gdybyśmy uczynili wodę podmiotem, a nie jedynie przedmiotem naszych rozważań. Wątki odporności, żałoby i regeneracji przewijały się przez wszystkie sesje, przypominając, że aby zrozumieć morze, trzeba wsłuchać się nie tylko w jego opowieści, ale i milczenie.
Sympozjum sprzyjało głęboko interdyscyplinarnej rozmowie, w której zacierały się granice między nauką a humanistyką, między osobistym a planetarnym. Zachęcało uczestników do postrzegania wody jako nauczyciela, współpracownika i towarzysza w myśleniu o naszej wspólnej przyszłości.
Serdeczne podziękowania dla wszystkich prelegentów, których obecność i idee uczyniły to spotkanie inspirującą podróżą.
dr Michał Pruszak